Laster, Smaad en de waarheid
Ik weet, ik heb lang niets geschreven maar ik ben de laatste jaren nogal een kluizenaarster geworden en daar heb ik het nog best druk mee..
Want een kluizenaar is een reiziger op zoek naar de waarheid..En die heb ik gevonden!
Ik sta dus ook bekend als 'gluurster' wat eigenlijk best hilarisch is, als je me goed zou kennen. Die 'roddel' is meer dan 30 jaar geleden ontstaan, waar ik, door eindelijk alle puzzelstukjes op de goede plek gelegd te hebben, achter ben gekomen. (al een tijd geleden maar ik schrijf het nu eens op)
Niemand (zelfs familie niet, stelletje narcisten..) heeft ooit me gewaarschuwd dat dit verhaal ten ronde ging over mij en/of zelfs afgevraagd of die roddel wel klopt!
En daarom zal ik het hierbij vermelden: Het is grote BS!
Ik zal kort samen vatten want wil er eigenlijk niet te veel woorden over vies maken wamt het is eigenlijk best onzinnig..
30 jaar geleden.. (ja echt!) stond ik wel eens stiekem een joint op mijn balkon te roken en ik kon precies in het reflectie van het raam aan de overkant zien of en wanneer mijn pa opstond vanuit zijn stoel in de huiskamer beneden.(want die zat bij de tuindeur, we hadden een tuin èn balkon) Zodat ik dan snel mijn joint kon uitdoen en naar binnen gaan.
Hartstikke slim, al zeg ik het zelf (ik was misschien 15,16,17.. of zo? Het is al ong. 30 jr geleden dus vergeef me als ik er wat naast zit). Het raam had dikke vitrage dus kon daarin goed de weerspiegeling zien van mijn eigen tuin. Ik dacht eigenlijk ook dat er geen mensen woonde omdat in die straat eigenlijk alleen bedrijven huurden..
Maar oeggm werd het duidelijk dat er dus wel mensen daar woonden en die lieten duidelijk merken dat ze flink verontwaardigd waren (groep jongetjes.. kon ze niet) dat ik steeds naar hun raam keek..(waarom? waren ze zwart geld aan het tellen?? ;))
Wild schudden met de gordijnen, kwamen naar buiten en me dan dom na gaan staan doen, om even te laten zien dat ze ook naar mij keken en ook ik geen privacy had (pff)
Vanaf dat moment ben ik maar gewoon uit mijn eigen slaapkamer raam gaan hangen met een stick..want ik wist tenslotte nu ook dat mn pa eigenlijk amper opstond en toch bijna nooit kwam kijken bij me.
En ik hoopte maar dat die jongetjes zo slim waren om te weten dat er niets te zien viel van die afstand door een dikke vitragegordijn. En ach, ik had ook niet verwacht dat ze zich er zo over zouden opwinden eigenlijk.
Het was ook nog ong.100 meter verderop, mijn tuin, fietspad en gracht zaten er nog tussen. Dat ik blowde moest natuurlijk geheim blijven op die leeftijd dus ik zei er maar niets over.
Maar wat bizar dat die jongetjes niet even naar me toe zijn gegaan om te vragen wat ik stond/zat te kijken, als ze het echt zo erg vonden.
Want ze konden me wel zwart maken overal waar ik kwam en mensen tegen me opstoken dat iedereen me maar moest copiëren, wat ik deed en wat ik droeg (zelfs alles wat ik meemaakte..extra lullig als je Aspergers hebt..). zodat ik het gevoel kreeg dat iedereen op me lette en ik geen privacy had. Dat gevoel kreeg ik gelukkig niet, ik vond het alleen maar gek dat mensen zich zo vreemd gedroegen tegen me(over het algemeen zijn mensen slechte acteurs..).Btje lachwekkend allemaal.
En meestal, als mensen je copiëren, zijn ze smoorverliefd op je of kijken ze tegen je op..dus dan ga ik, vanzelfsprekend, totaal verkeerde conclusies maken zodra mensen me na gaan doen..
Dan snap je nu ook gelijk waarom ik single ben, na zoveel mislukte relaties, want niemand is zichzelf..En ik zo onmogelijk met iemand een echte klik kan krijgen..
Waarschijnlijk waren die gozers er toen trots op dat eindelijk een meisje ze aandacht gaf (u weet wel hoe jongens zijn) en het heerlijk vonden om dat aan iedereen te vertellen en mijn naam lekker door het slijk zijn gaan halen met domme verhalen over mij.
Bizar dat ik daar mijn hele leven last van heb gehad(op school, werk, vrienden en familie) en nog steeds doet niemand normaal tegen me.
Terwijl, als mensen simpelweg naar mijn gedrag zouden kijken, zouden ze genoeg kunnen weten dat de verhalen niet waar zijn, overdreven of gewoon verkeerd begrepen..
Meeste mensen geloven graag slechte dingen over een ander, merk ik. Want dan voelen ze zich beter over zichzelf, al is de realiteit heel anders. Beetje dom ook om zomaar dingen over iemand te geloven en zich laten opstoken om voor het karretje van een ander te gaan lopen.(een beetje intelligent persoon hoort eerst alle kanten van het verhaal aan voordat men oordeelt..)
Dus het is pure onzekerheid(jaloezie?) om zomaar verhalen over iemand te geloven zonder even eerst verder te vragen of het allemaal wel klopt..
En ik schrijf het hier nu op zodat mijn verhaal, DE WAARHEID, tenminste is vastgelegd. Dat geeft een beetje licht in mijn "aspergers"- hoofd. (weet ik ook pas, nadat ik een test heb gedaan laatst dus Multiple scleroses is niet de enigste 'hersenaandoening' die ik heb..) Stress heeft dus een extra groot impact op mijn gezondheid en daarom heb ik ook veel contact met 'gaslighters' en 'flying monkies' motte verbreken..(En ook die verzinnen leugens over mij, zucht)
Maar evengoed voel ik me alleen maar sterker want zelfs met z'n allen tegen 1, geniet ik nog steeds van het leven! En hoe meer mensen me naar beneden proberen te halen (naar hun niveau) hoe groter ik me voel natuurlijk.
Deze blog is mijn eerste en ik voel dat er meerdere komen want ik heb eigenlijk best veel te 'blaten' zoals u wel merkt..
Ook over dit onderwerp ben ik nog niet klaar maar deze blog is al te lang dus op naar deel 2 ;)
Dikke groet,
